Saturday, August 18, 2012

Τι είναι η αναπηρία - ιδέες.πεποιθήσεις, και νοοτροπίες

 

 
Η αναπηρία αφορά λειτουργικούς περιορισμούς που δυσχεραίνουν την πλήρη συμμετοχή του ατόμου στην καθημερινή ζωή. Οι λειτουργικοί αυτοί περιορισμοί μπορεί να είναι σωματικοί, διανοητικοί ή συσχετισμένοι με κάποιο πρόβλημα υγείας.

Η αναπηρία μπορεί να χωριστεί στις πιο κάτω διαφορετικές ομάδες:

  • Κινητικά ανάπηροι
  • Άτομα με Κινητικές δυσκολίες
  • Τυφλά άτομα
  • Άτομα με μειωμένη όραση
  • Κωφοί
  • Άτομα με προβλήματα ακοής
  • Μαθησιακές Δυσκολίες
  • Διανοητικά προβλήματα



2.1  Γλώσσα & Επικοινωνία

Η γλώσσα δημιουργεί ιδέες, εικόνες και πεποιθήσεις, αντιλήψεις και νοοτροπίες. Οι λέξεις καθρεφτίζουν την στάση μας και μπορούν να δημιουργήσουν εμπόδια στην επικοινωνία μας με άτομα με αναπηρία.
 
Τα ακόλουθα θα μας βοηθήσουν να σκεφτόμαστε τα άτομα με αναπηρία πρώτα σαν ανθρώπους, που τυχαίνει να έχουν κάποια μορφή αναπηρίας που ίσως επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο συσχετίζονται με το περιβάλλον τους. Δεν πρέπει να μας φοβίσει το ακόλουθο λεξιλόγιο – αν θυμόμαστε να “βάζουμε τον άνθρωπο πρώτο” θα τα πάμε μια χαρά



Δεν πρέπει να λέμε…

Χρησιμοποιούμε καλύτερα...

Άτομο χωρίς αναπηρία

Κανονικός άνθρωπος 

Άτομο χωρίς αναπηρία

Ηλικία

γέρος / γριά               

Άτομο τρίτης ηλικίας (άρρεν / θύλη)

Τυφλοί / Άτομα με πρόβλημα όρασης

τυφλός / στραβός      

Άτομο με πρόβλημα όρασης  

Άτομα με τροχοκάθισμα

ανάπηρος

Άτομο που χρησιμοποιεί τροχοκάθισμα ή αναπηρικό καροτσάκι 

Παράλυση

παράλυτος     

Άτομο με κινητικά προβλήματα

κουτσός          

Άτομο με κινητικές δυσκολίες

Άτομο που πάσχει από αρθρίτιδα, κτλ.

Κώφωση

Κουφός / Κουφή
Άτομο με ακουστικά προβλήματα ά                

Ακουστική Ανεπάρκεια

Κουφός / Κουφή

 Άτομο με ακουστική ανεπάρκεια    

(Τα άτομα αυτά δεν είναι κουφά και συχνά αναπληρώνουν την ανεπάρκεια  με βοηθήματα ακοής)

Επιληψία

Επιληπτικός   

Άτομο που έπαθε επιληπτική κρίση

Αναπηρία

Ανάπηρος

Άτομο με αναπηρία

Διανοητική Ασθένεια

Τρελός / Μουρλός / Μανιακός

Ψυχοπαθής / “Πελλός”

Άτομο με διανοητική ασθένεια 

Άτομο που πάσχει από σχιζοφρένεια

Άτομο που πάσχει από κατάθλιψη, κτλ.

Νοητική Ασθένεια

Καθυστερημένος / Μογγόλος Ηλίθιος          

Άτομο με νοητική ασθένεια    

Άτομο που πάσχει από σπασμούς

Σπαστικός      

Άτομο που πάσχει από σπασμούς
 
       Λέξεις & Στάσεις Ζωής

Δώστε προσοχή στους ακόλουθους ορισμούς όταν μιλάτε με / ή για άτομα με αναπηρία. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η κάθε λέξη έχει συγκεκριμένο νόημα.

        Η λέξη “αναπηρία” είναι επίθετο, ΟΧΙ ουσιαστικό.

Τα άτομα δεν είναι παθήσεις. Μην χρησιμοποιείται τη φράση “οι ανάπηροι”. Χρησιμοποιήστε καλύτερα τη φράση “άτομα με αναπηρία”.

        Επικεντρωθείτε στα απαραίτητα

Εάν δεν υπάρχει άμεση ανάγκη να συζητήσετε οποιαδήποτε πάθηση, μην το κάνετε.

        Προσπαθήστε να μην κατηγοριοποιείται τα άτομα
 
Μην κατηγοριοποιείται τα άτομα με αναπηρία έως ήρωες ή τραγικές φιγούρες. Είναι καλύτερο να διαλέγετε λέξεις που δεν κρύβουν συναίσθημα ή άποψη. Αποφεύγετε λέξεις όπως “γενναίος”, “υπόδειγμα κουράγιου” και άλλες παρόμοιες εκφράσεις. Είναι καλό να θυμάστε ότι τα άτομα με αναπηρία είναι ως επί το πλείστων άτομα με τις ίδιες ιδιότητες ενός μέσου ανθρώπου.

        Εκφράσεις που υποδηλώνουν ενοχές ή λύπηση πρέπει να αποφεύγονται...

Λέξεις και εκφράσεις όπως “υποφέρει από...”, “βασανίζεται από...”  κτλ. υποδηλώνουν συνεχή πόνο και συνθέτουν μια εικόνα ότι το άτομο υποφέρει και ζει χωρίς ελπίδα. Ενώ σε κάποιες περιπτώσεις αυτό μπορεί να είναι αλήθεια, το να έχεις κάποια αναπηρία δεν σημαίνει απαραίτητα αβάσταχτο πόνο ούτε ότι το άτομο χρειάζεται την αδιάκοπη προσοχή μας. 

        Τα άτομα με αναπηρία νιώθουν άνετα με κοινές εκφράσεις που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν καθημερινές ασχολίες

Τα άτομα που χρησιμοποιούν τροχοκάθισμα “πάνε βόλτες”, τα άτομα με οπτική αναπηρία μπορούν να “δουν” αυτό που τους λέμε, τα άτομα με ακουστική αναπηρία μπορούν να μας “ακούσουν”. Τα άτομα με αναπηρία μπορεί να κάνουν κάποια πράγματα διαφορετικά, η εμπειρία όμως είναι η ίδια.

 
 Εθιμοτυπία Επικοινωνίας
 
Όλοι έχουμε νιώσει άβολα γύρω από άτομα με αναπηρία... Μάλλον δεν ξέραμε αν έπρεπε να τους βοηθήσουμε να ολοκληρώσουν έναν στόχο, ή πως να φερθούμε, ή πως να εκφραστούμε...
 
Είναι μια απόλυτα φυσιολογική αντίδραση προς το άγνωστο. Δυστυχώς, όταν κάποιος  αρτιμελής νιώθει άβολα, το ίδιο άβολα νιώθει και το άτομο με αναπηρία. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να σταματήσουμε και να ρωτήσουμε πώς, ή ακόμη και αν μπορούμε να βοηθήσουμε.
 
Για παράδειγμα:
 
v     Πριν βοηθήσουμε κάποιον που χρησιμοποιεί τροχοκάθισμα, απλά ρωτάμε αν χρειάζεται
  βοήθεια. Ένα αναπάντεχο σπρώξιμο μπορεί να κάνει το άτομο να χάσει την ισορροπία του και να πέσει.
 
v    Αν δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε τι μας λένε, απλά το εκφράζουμε (σίγουρα το έχουν ξανακούσει) και στη συνέχεια απλά ρωτάμε αν μπορούν να το επαναλάβουν. Δείχνουμε υπομονή και ακούμε προσεχτικά – αν και αυτό πολλές φορές μπορεί να είναι δύσκολο.
 
v    Αν δεν ξέρουμε το σωστό τρόπο να οδηγήσουμε ένα άτομο με πρόβλημα όρασης,      απλά ρωτάμε. Το άτομο που χρειάζεται βοήθεια σίγουρα έχει ξαναβρεθεί σε αυτή την θέση και θα μπορέσει να μας δώσει ξεκάθαρες οδηγίες για τον καλύτερο τρόπο που μπορούμε να βοηθήσουμε.
 
Το κλειδί στο να κάνουμε τη μέθοδο “απλά ρωτήστε” να δουλέψει, είναι απλά να ακούμε!
Πολλές φορές στη βιασύνη μας να κάνουμε κάτι, δεν αφιερώνουμε τον απαιτούμενο
χρόνο για να ακούσουμε αυτό που μας λέει κάποιος. Ακούμε λοιπόν και αυτό θα κάνει τα πράγματα πιο εύκολα και για τους δύο μας !
 
Ποιος είναι λοιπόν ο καλύτερος τρόπος να βοηθήσουμε κάποιον;
Απλά ρωτάμε !
 



No comments:

Post a Comment